Prawdopodobnie najbardziej popularna odmiana konopi na świecie, White Widow zyskała światową popularność dzięki niezliczonym nagrodom od czasu jej wydania w 1994 roku. White Widow, regularnie używany jest do produkcji nowych hybryd. Jest to niezwykle silna i jest dostępna odmiana w prawie każdym sklepie z nasionami marihuany. Z tego artykułu, który powstał we współpracy ze sklepem z nasionami marihuany – Ganja Farmer dowiesz się o historii powstania odmiany White Widow.
White Widow jest bez wątpienia jednym z najbardziej udanych komercyjnych szczepów konopi na rynku. Być może dlatego jego historia jest tak problematyczna. Ta najbardziej znana odmiana, która powstała w 1994 roku zdobyła wiele nagród, w tym pierwszą już podczas 1995 High Times Cannabis Cup. Roślina jest bardzo żywiczna i niezwykle silna, potrafi upokorzyć nawet najbardziej doświadczonego palacza i została wykorzystana do produkcji niezliczonych nowych hybryd.
Bitwa o to, kto wynalazł White Widow, przerodziła się w walkę, dzieląc społeczność konopną na dwa obozy. Niektórzy uważają, że White Widow został stworzony przez mężczyznę o imieniu Ingemar, podczas gdy inni stają po stronie innego doświadczonego hodowcy, znanego jako Shantibaba. Chociaż historia tej rośliny jest skomplikowana, owiana wątpliwościami i mylnymi opiniami, prawda jest taka, że tylko jedna osoba może być odpowiedzialna za wprowadzenie Białej Wdowy na światowy rynek. Moje poszukiwania doprowadziły mnie do wniosku, że ta osoba to rzeczywiście Shantibaba, były współwłaściciel Greenhouse Seeds i obecny założyciel Mr. Nice Seedbank, z powodów, które wyjaśnię w tym artykule.
Odmiana White Widow została po raz pierwszy pokazana światu przez Shantibaba, wkrótce po założeniu Green House Seed Company w 1994 roku z holenderskim partnerem o imieniu Arjan. Geny tej słynnej hybrydy pochodzą z czystej brazylijskiej odmiany sativa i południowoindyjskiego, hybrydowego szczepu Keralan. Dokładne pochodzenie rośliny macierzystej pozostaje owiane tajemnicą, ale najbardziej popularne przypuszczenie jest takie, że geny White Widow mogą pochodzić z brazylijskiej krainy Manga Rosa.
Ojca odmiany White Widow odkryto podczas podróży do Indii, gdzie do Shantibaba podszedł mężczyzna, który po spaleniu z nim jointa zaprowadził go na swoją uprawę w górach Kerali. Następnie rolnik zapoznał go z lokalnie rosnącą odmianą indica, która przez bardzo długi czas była selektywnie uprawiana w celu uzyskania optymalnej produkcji żywicy. Po kilku dniach pobierania próbek od rolnika, Shantibaba wyjechał do Holandii z partią świeżych nasion, z której niewiele później miał odkryć idealne geny do powstania White Widow. W końcu skrzyżował je na brazylijskiej odmianie sativa, tworząc legendarną już Białą Wdowę.
W czasie, gdy Shantibaba nadal był współwłaścicielem Green House Seeds, stworzył kilka nowych hybryd, współpracując z Neville’em Schoenmaker (ojcem holenderskich banków nasion) przy wspólnych projektach. Niektóre z nasion, których używali do tworzenia nowych odmian, pochodziły z początków firmy Seed Bank założonej przez samego Neville’a, której nazwa później została zmieniona na Sensi Seeds.
W czasie, gdy powstał White Widow, Shantibaba i Neville skoncentrowali się na aspekcie hodowlanym firmy, podczas gdy Arjan, nie będąc hodowcą, był odpowiedzialny za promocję i sprzedaż nasion. Po pewnym konflikcie interesów między dwoma właścicielami, Shantibaba sprzedał Arjanowi swoją połowę udziałów w Green House Seed Company w 1998 roku i wyjechał do Szwajcarii, aby założyć Mr. Nice Seedbank we współpracy z Howardem Marksem i Nevillem Schoenmakerem.
Odchodząc od swojego byłego partnera, który stał się konkurentem, mistrz hodowli Shantibaba skoncentrował się na dostarczeniu hodowcom najwyższej jakości odmian zarówno ze starej, jak i nowej światowej genetyki. Zaczął hodować Widow pod swoją nowo powstałą marką i nadał jej nazwę Black Widows, ponieważ nazwa White Widow była już sprzedawana przez Arjana w Green House Seeds.
Według wywiadu dla niemieckiego magazynu konopnego Grow; hodowca o imieniu Ingemar również jest współautorem szczepu White Widow. Tutaj historia tej odmiany staje się problematyczna. Ingemar najwyraźniej pracował nad niektórymi odmianami dla Green House Seed Company w przeszłości, podobnie jak teraz, i całkiem możliwe, że miał udział w rozwoju odmiany White Widow, ale najwyraźniej nie jest jej autorem.
Ingemar mówi, że nasiona White Widow zostały przypadkowo znalezione w partii ręcznie robionego haszyszu i że szczep był następnie udoskonalany przez około sześć lat, zanim został wypuszczony. Jeśli to prawda, narodziny White Widow można datować na 1988 r., chociaż nie ma danych potwierdzających tę teorię. Najwcześniejsze opisy White Widow zostały wykonane przez samego Shantibabę w 1995 r., kiedy wciąż pracował pod szyldem Green House Seeds. Oryginalna genetyka White Widow jest również zgodna z tym, co mówi Shantibaba.
Oznaczałoby to, że materiał genetyczny, który został użyty do stworzenia Białej Wdowy, pochodzi z nasion znalezionych w Green House Seed Company, które Shantibaba i Neville uzyskali i udoskonalili. Ingemar do dziś nie ujawnił żadnych szczegółowych informacji na temat White Widow, ani nie przedstawił żadnego dowodu na to, że odmiana rzeczywiście pochodzi od niego. Stopień jego zaangażowania w stworzenie tego bardzo cenionego szczepu może nigdy nie ujrzeć światła dziennego.
Shantibaba z drugiej strony był dość otwarty w rozmowach na temat pochodzenia tej cudownej odmiany. Wydaje się również bardzo dobrze znać zarówno Białą Wdowę, jak i odmiany, które wykorzystano do jej powstania. Wydaje się, że Shantibaba jest w posiadaniu jedynych obecnie istniejących prawdziwych nasion rodziców White Widow. Miałoby to sens, gdyby również był autorem tej odmiany, a jak sam twierdzi – nasiona wykorzystane do stworzenia White Widow są schowane i bezpieczne.
Sugeruje on również, że tylko on jest w stanie odtworzyć hybrydę, która została pierwotnie wydana około 15 lat temu. Innymi słowy, większość innych odmian Widow musi być oparta na potomstwie z dalszej linii genetycznej i najprawdopodobniej są one również skrzyżowane z czymś innym.
Odmiana z Mr. Nice Seedbank wydaje się mieć najwięcej wspólnego z White Widow, którą Green House Seeds Company wystawił na Cannabis Cup w 1995 roku. Ingemar oferuje własną wersję White Widow i kilka hybryd White Widow, takich jak Ingemar’s Punch. Ściśle współpracuje również z Arjanem w Green House Seeds, dostarczając mu materiał genetyczny, który obejmuje rzekomo jeden i jedyny prawdziwy szczep White Widow. Oryginalna genetyka White Widow pozostanie jednak tajemnicą, dopóki nie zostaniemy oświeceni przez samego Ingemara.
