Jedna z kobiet na statku z Oseberg została znaleziona z małą skórzaną torebeczką pełną konopi. Naukowcy zastanawiają się, jak wikingowie używali tej rośliny.
Mogiła w Osebergu (Oslo) sięga 834 roku i jest największym cmentarzyskiem Wikingów, które zostało odkryte. Zostało one odkryte w 1904 roku i znaleziono w niej statek Wikingów z dwoma kobietami, mężczyzną w wieku około 50 lat i starszą osobą w wieku pomiędzy 70 a 80 rokiem życia.
Przywieźli ze sobą siedem łóżek, kilka tkanych gobelin, bogato zdobione rydwany i cztery sanie konne. Archeolodzy znaleźli też kości zwierząt, w tym około 15 koni, czterech psów, krowy i byka. Wszystko to było bardzo dobrze zachowane jak na wiek, w którym zostali pochowani.
Starsza kobieta, przy której znaleziono worek z konopiami przykuła sporą uwagę naukowców. Prawdopodobnie cierpiała na bóle spowodowane chorobą i przypuszcza się, że konopie, które zostały odkryte w worku były używane jako środek przeciwbólowy. Bierze się też pod uwagę, że były ona wykorzystywane w celach duchowych i były używane w rytuałach.
Wikingowie mieli doskonałą wiedzę na temat roślin, które mogą być wykorzystywane w leczeniu chorób i łagodzenia bólu, a które mogą służyć jako środki odurzające. W tym przypadku konopie mogły być wykorzystywane zarówno jako leki, ale także jako środki odurzające.
Jest jeszcze inne wyjaśnienie, dlaczego konopie zostały znalezione na statku Oseberg. Wikingowie mogli używać ich do tworzenia lin, ubrań i żagli. Krzysztof Kolumb odkrywający nowe lądy, w swoich statkach wykorzystywał liny i żagle wykonane właśnie z konopi. Według naukowców konopie mogły być też przeznaczone dla kobiet, aby w zaświatach mogły wykorzystywać ten świetny materiał o wielu zastosowaniach.
