Wiele osób spożywających konopie jest zaznajomionych z pojęciem “odmian marihuany”. Ale czy to samo dotyczy świata grzybów psychodelicznych? Czy istnieje odpowiednik odmiany “Amnesia Haze” w świecie grzybów magicznych?
Przede wszystkim wyjaśnijmy, co rozumiemy przez „odmiany”. Wszystkie produkty konopne pochodzą z roślin należących do jednego gatunku, Cannabis sativa. W kulturze konopi różne szczepy tego gatunku są określane jako odmiany, które różnią się od siebie stężeniem kannabinoidów, terpenów i innych związków.
Różne gatunki grzybów psylocybinowych zawierają różne poziomy psylocybiny. Twoje doświadczenia będą różnić się w zależności od odmiany, podobnie jak w przypadku konopi.
Nowe szczepy powstają poprzez krzyżowanie roślin z różnych linii Cannabis sativa i oferują różne efekty. Ponieważ efekty konopi zależą od ich profilu chemicznego, oznacza to, że produkty oznaczone różnymi nazwami szczepów powinny mieć różne działanie, przynajmniej teoretycznie.
Odmiany, kultywary i chemowary
Naukowcy zazwyczaj nie lubią terminu „odmiany” w kontekście konopi indyjskich. Wielu z nich, takich jak dr Ethan Russo, preferuje inne terminy. „Kultywar” to botaniczny termin odnoszący się do roślin, które zostały wyhodowane przez ludzi, aby konsekwentnie wykazywać określone cechy (tj. fenotypy). Termin „chemowar” jest również używany w celu rozróżnienia odmian na podstawie ich chemii – szczególną mieszankę kannabinoidów, terpenów lub innych związków.
Klasyfikowanie na podstawie efektów
Jeśli zależy ci na rozróżnianiu odmian roślin psychoaktywnych lub grzybów na podstawie ich potencjalnych efektów, powinieneś klasyfikować je na podstawie fenotypów chemicznych („chemotypów”).
Innymi słowy, jeśli dwa szczepy Cannabis wyglądają podobnie, ale wykazują różne chemotypy, to jest to funkcjonalna różnica. Odwrotnie, jeśli dwa szczepy wyglądają inaczej, ale mają ten sam chemotyp, to jest to różnica kosmetyczna.
To samo myślenie dotyczy grzybów, w tym wielu gatunków grzybów Psilocybe zawierających psylocybinę. Wierzcie lub nie, ludzie są bliższymi krewnymi grzybów, w tym grzybów psylocybinowych, niż roślin.
Grzyby Psylocybinowe: Podstawy
Podobnie jak w przypadku konopi, istnieje wiele różnych gatunków i odmian grzybów psylocybinowych. Tak jak w przypadku konopi, psychoaktywne efekty tych grzybów są głównie napędzane przez jedną substancję. Również podobnie jak w przypadku konopi, ta substancja nie jest produkowana bezpośrednio przez organizm.
Konopie produkują THCA. Gdy THCA jest poddawane działaniu ciepła, przekształca się w psychoaktywny związek THC. Magiczne grzyby produkują psylocybinę, która jest metabolizowana przez ludzki układ trawienny w psychodeliczny związek znany jako psylocyna. To właśnie psylocyna odpowiada za działanie psychodeliczne, a nie sama psylocybina.
Związki Chemiczne Występujące w Grzybach Magicznych
Podobnie jak konopie, grzyby psylocybinowe produkują różne związki, które mogą wpływać na ogólny efekt psychoaktywny. W przypadku konopi są to terpeny, mniejsze kannabinoidy, flawonoidy i flaworanty. Przyjrzyjmy się bliżej głównym składnikom grzybów psychodelicznych, zanim zajmiemy się najbardziej znanymi gatunkami i odmianami grzybów psylocybinowych.
Główne związki w grzybach magicznych:
- Psylocybina: Najbardziej znany związek związany z grzybami magicznymi.
- Psylocyna: Aktywny metabolit psylocybiny, który indukuje silne efekty psychodeliczne.
- Baeocystyna: Analog psylocybiny, zazwyczaj występujący w mniejszych ilościach. Istnieją pojedyncze ludzkie raporty sugerujące, że może być łagodniejszym halucynogenem, ale bardzo mało badań naukowych zostało przeprowadzonych na ten temat.
- Norbaeocystyna: Kolejny drobny związek związany z grzybami psylocybinowymi. Niewiele wiadomo na jego temat.
- β-karboline: Te związki są inhibitorami monoaminooksydazy. Monoaminooksydazy to enzymy, które rozkładają niektóre substancje, w tym psylocynę i DMT. β-karboline są kluczowym składnikiem ajahuaski, ponieważ sprawiają, że DMT jest aktywne doustnie. Można się spodziewać, że przedłużą efekt działania psylocyny.
Co jest inne? Proporcje każdego związku
Różne grzyby mogą posiadać różne proporcje każdego z tych związków, podobnie do różnych profilów kannabinoidów i terpenów prezentowanych przez niektóre odmiany marihuany. Stopień, w jakim „efekt synergii” odgrywa rolę w nadawaniu różnym odmianom grzybów magicznych odrębnych efektów psychodelicznych, pozostaje do ustalenia.
Powszechne gatunki i szczepy grzybów psylocybinowych
Grzyby psylocybinowe obejmują gatunki znajdujące się głównie w rodzaju Psilocybe. Istnieją także grzyby psychodeliczne poza rodzajem Psilocybe, ale są mniej znane lub zawierają inne środki psychoaktywne niż psylocybina (np. Panaeolus cyanescens, Amanita muscaria).
Podobnie jak w przypadku konopi, różne gatunki i szczepy Psilocybe mogą znacznie różnić się swoimi cechami fenotypowymi (np. wyglądem fizycznym, idealnym środowiskiem, odpornością).
Różnią się również znacznie siłą działania, co może być trudne do oceny przed spożyciem. Należy zauważyć, że np. Łysiczka lancetowata zawiera prawie dwa razy więcej psylocyny, w procentach wagowych, niż P. Cubensis. Spożycie tej samej ilości wyrażonej w gramach, może spowodować zupełnie inne doświadczenie.
Ważne jest, aby podkreślić, że zawartość psylocybiny może dramatycznie różnić się między osobnikami w obrębie tego samego szczepu jednego gatunku. Dlatego grzyby magiczne zawsze należy podchodzić z wielką ostrożnością. Jeśli podzielisz pięć gramów suszonych grzybów z tej samej partii, jedna połowa może być znacznie mocniejsza niż druga.
Gatunki Grzybów Magicznych
Psilocybe cubensis
Najbardziej powszechne “magiczne grzyby”. Psilocybe cubensis to zdecydowanie najczęstszy gatunek grzyba psylocybinowego. Jeśli wcześniej spotkałeś się z grzybami magicznymi, jest duża szansa, że był to szczep P. cubensis.
Podobnie jak różne szczepy Cannabis, które należą do tego samego gatunku (Cannabis sativa), istnieje wiele szczepów P. cubensis. Mogą się różnić pod względem cech fizycznych, cech wzrostu i siły działania. Te różnice często są związane ze szczególnymi środowiskami, do których każdy z nich przystosował się.
Mimo różnic, większość szczepów P. cubensis uważana jest za jedne z najbardziej przyjaznych dla początkujących. Pod względem siły działania, zazwyczaj mają średnio-wysokie poziomy psylocybiny. Występują na całym świecie i dobrze rosną w ciepłych, wilgotnych klimatach (często w tropikach). Oto niektóre z najpopularniejszych growkitów grzybów Psilocybe Cubensis.
- Growkit Golden Teacher: Jest to jeden z najbardziej znanych i cenionych szczepów Psilocybe Cubensis. Charakteryzują się złocisto-brązowymi kapeluszami i długimi, smukłymi trzonkami. Golden Teacher jest znany ze swojej mocy i głębokich, refleksyjnych psychodelicznych doświadczeń. Są stosunkowo łatwe w uprawie, co czyni je doskonałym wyborem dla początkujących hodowców. Są znane również z tego, że dobrze znoszą różne warunki uprawy.
- Growkit APE (Albino Penis Envy): Ten szczep jest mutacją szczepu Penis Envy i charakteryzuje się swoim unikalnym, albinotycznym wyglądem. Grzyby APE mają biały kolor i często wykształcają niezwykłe, faliste kapelusze. Są one znane z wyższej potencji w porównaniu do standardowych szczepów Psilocybe Cubensis. Ze względu na swoją potencję i niepowtarzalny wygląd, APE jest bardzo popularny wśród zaawansowanych hodowców.
- Growkit McKennaii: Szczep ten jest hołdem dla Terence’a McKenna, słynnego etnobotanika i promotora psychodelicznych grzybów. McKennaii są znane z silnego działania psychodelicznego i mają tendencję do wytwarzania różnorodnych efektów wizualnych. Grzyby te są często mniejsze i mają bardziej zmienny kształt niż inne szczepy Cubensis, ale są cenione za swoje intensywne doświadczenia psychodeliczne.
- Growkit MVP: Skrót MVP oznacza “Most Valuable Producer”. Jest to stosunkowo nowy szczep w świecie grzybów magicznych, ale szybko zdobywa popularność ze względu na swoją siłę i spójność efektów. MVP jest często opisywany jako dający zrównoważone, intensywne doświadczenie psychodeliczne z wyraźnymi efektami wizualnymi i duchowymi.
Psilocybe semilanceata
Łysiczka lanctowata jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych dziko rosnących grzybów Psilocybe na świecie, o porównywalnej lub często wyższej sile działania do P. cubensis. W przeciwieństwie do cubensis i innych grzybów pochodzących z tropików, Łysiczkę lancetowatą można znaleźć w bardziej umiarkowanych klimatach w Europie (w tym w Polsce), Ameryce Północnej, Kanadzie i niektórych miejscach na półkuli południowej (np. w Nowej Zelandii, Chile).
Pod względem fenotypu i siedliska, Łysiczki są małe z cienkimi nóżkami. Ich nazwa pochodzi od dzwonkowatego kształtu kapelusza. Te grzyby często maskują się w trawie, w której rosną i nie są łatwe do uprawy w pomieszczeniach. Z tego powodu są często zbierane na dziko, a nie uprawiane.
Psilocybe cyanescens
Wavy Caps Nazwane ze względu na faliste kapelusze, które odróżniają je od większości gatunków Psilocybe, P. cyanescens są często uważane za najmocniejsze grzyby psylocybinowe. Można je znaleźć dziko rosnące w północno-zachodniej części USA, jak również w środkowej Europie.
Lubią rosnąć w drewnianych odpadach i często można je znaleźć w środowiskach stworzonych przez człowieka zawierających trociny lub ściółkę. Ze względu na ich wysoką średnią zawartość psylocybiny, spożycie powinno być podejmowane z wyjątkową ostrożnością.
Psilocybe Mexicana
Jak sugeruje nazwa, ten gatunek rośnie w Meksyku. Jak wiele grzybów, wytwarza swoje owocniki podczas pory deszczowej i jest najbardziej powszechny w meksykańskich stanach Oaxaca, Michoacán i Puebla.
Ten gatunek rośnie na większej wysokości niż większość innych gatunków Psilocybe i można go znaleźć w mchowatych obszarach, liściastych lasach, łąkach i glebach bogatych w obornik (chociaż nie rośnie bezpośrednio w gnoju).
Ich przydomek Pajaritos oznacza “małe ptaszki”, co odnosi się do faktu, że często indukują silne doświadczenie pomimo małego rozmiaru. Ich inny przydomek, Teonanacatl, oznacza “ciało bogów”.
P. mexicana uważa się za grzyb używany rytualnie przez Azteków. Był to również gatunek pierwotnie wysłany do Alberta Hoffmana, chemika, który jako pierwszy syntetyzował LSD, w latach 50. XX wieku. Wykorzystał go do hodowli dodatkowych okazów i wyizolowania psylocybiny i psylocyny.
Psilocybe azurescens
Ten gatunek znany jest pod wieloma nieformalnymi nazwami: Latające Spodki, Blue Angels, Blue Runners lub Azzies. Są one rodzime dla zachodniego wybrzeża USA i głównie występują w delcie rzeki Columbia ze względu na preferencję piaskowych gleb.
W porównaniu do gatunków tropikalnych, które zwykle uprawiane są w pomieszczeniach, takich jak P. cubensis, ten gatunek toleruje temperatury nawet do 15 stopni Celsjusza i może być uprawiany na zewnątrz. Mają dzwonkowate kapelusze, o kształcie gdzieś pomiędzy Łysiczką lancetowatą a P. cubensis.
Pamiętaj: Obowiązują lokalne prawa, więc postępuj ostrożnie
Grzyby psylocybinowe to fascynująca i różnorodna grupa grzybów o bogatej historii sięgającej aż prehistorii. Są powszechne na wolności w określonych niszach ekologicznych na całym świecie i często uprawiane w pomieszczeniach. Chociaż ich posiadanie jest zdekryminalizowane w niektórych krajach, w Polsce posiadanie, używanie i uprawa grzybów psylocybinowych pozostają nielegalne.
Psychodeliczne doświadczenia, które indukują, mogą być zabawne, zmieniające życie, lecznicze, przytłaczające lub przerażające — czasami każde z tych doświadczeń występuje w trakcie tej samej podróży. Zawartość psylocybiny w każdym grzybie jest bardzo trudna do oceny z góry, więc postępuj z wyjątkową ostrożnością.
