Bank Rezerwy Federalnej w St. Louis opublikował niedawno krótką analizę przedstawiającą potencjalne korzyści i konsekwencje legalizacji marihuany na szczeblu stanowym, zwracając uwagę na skutki gospodarcze wynikające ze zmiany polityki narkotykowej, a także możliwości używania marihuany jako substytutu alkoholu.
Urzędnik z oddziału banku centralnego St. Louis stwierdził, że jest to skomplikowana kwestia dla decydentów, zwłaszcza jeśli chodzi o kwestie podatkowe. Ustawienie zbyt wysokich stawek podatkowych może zmniejszyć popyt na legalną marihuanę i skierować konsumentów na czarny rynek, ale ustawienie ich na zbyt niskim poziomie może zrównoważyć przychody dla stanów – napisał Charles S. Gascon, ekonomista regionalny i starszy koordynator z Banku Rezerwy Federalnej w St. Louis.
„Podczas gdy dyskurs publiczny dotyczący legalizacji marihuany często obraca się wokół poglądów na temat rekreacyjnego używania narkotyków, argument ekonomiczny wspierający (lub przeciwny) legalizacji można wysunąć niezależnie od moralnej postawy użytkowników” – oznajmił Charles S. Gascon.
W odniesieniu do marihuany medycznej przedstawiciel banku powiedział, że takie rynki podnoszą „kwestię potencjalnych kosztów i korzyści medycznych”.
„Można wziąć dowolny lek i zapytać, czy potencjalne korzyści z właściwego stosowania tego leku przewyższają koszty lub ryzyko nadużywania?” Ale w przeciwieństwie do tradycyjnych farmaceutyków, produkty z konopi indyjskich podlegają podatkom akcyzowym, co pod względem ekonomicznym czyni je bardziej jak tytoń i alkohol, niż tradycyjne leki .
Stanowisko Fedu wskazuje również, że „używanie jakichkolwiek narkotyków w celach rekreacyjnych może generować koszty społeczne, takie jak długotrwałe problemy zdrowotne, wypadki, bezrobocie, włóczęgostwo i przestępczość” oraz że w wyniku tych kosztów społecznych „wolnorynkowa cena marihuany jest prawdopodobnie zbyt niska, a zatem jej zużycie jest zbyt wysokie.”
„Decydenci mogą próbować rozwiązać ten problem na dwa sposoby: po pierwsze, egzekwowanie prawa karnego, które podnosi koszty dystrybucji narkotyków, zmniejszenie podaży na rynku, a następnie prowadzi do wzrostu ceny”, kontynuuje. „Drugi to opodatkowanie zakupów, które zmniejsza popyt na rynku poprzez zwiększenie ceny. Teoretycznie obie strategie mogłyby osiągnąć ten sam rezultat ograniczenia zażywania narkotyków do społecznie optymalnego poziomu.”
Wydaje się, że Bank Rezerw Federalnych w St. Louis jest szczególnie zainteresowany polityką związaną z marihuaną. W lutym opublikowano zawiadomienie wyjaśniające, że instytucje finansowe nie muszą już automatycznie traktować przedsiębiorstw konopnych jako podejrzanych.
W ubiegłym roku Bank Rezerw Federalnych w Kansas City przeanalizował rynek marihuany w Kolorado i ostatecznie ustalił, że przemysł konopny ma tendencję do dalszego wzrostu wraz ze wzrostem poparcia publicznego dla legalizacji, choć być może nie w tempie, jakie obserwowano we wcześniejszych latach. W kwietniu 2019 r. trzech prezesów Banku Rezerw Federalnych jednogłośnie zaapelowało o wyjaśnienie zasad świadczenia usług finansowych dla branży marihuany.
Ekonomista i starszy koordynator z Banku Rezerwy Federalnej w St. Louis, Charles S. Gascon, skonkludował, że chociaż legalna marihuana jest przez wielu uważana jako środek na poprawę sytuacji budżetowej państw poprzez obniżenie wydatków na egzekwowanie prawa i generowanie dodatkowych dochodów podatkowych, rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona.
Konsumenci prawdopodobnie wydają większą część swojego dochodu na marihuanę, a mniej na inne towary podlegające opodatkowaniu, takie jak alkohol. Państwa mogą wykorzystywać nowe źródło dochodów podatkowych jako zamiennik istniejących źródeł dochodów (lub jako przyszły wzrostów dochodów).
Podobnie jak ma to miejsce w przypadku wielu rodzajów „podatków od grzechu” – podatków od produktów takich jak alkohol, tytoń i gry hazardowe – osoby o niższych dochodach są na ogół bardziej skłonne do konsumpcji tych produktów, tworząc w ten sposób regresywną politykę podatkową. Po czwarte, poleganie na podatkach od grzechu w odniesieniu do dochodów stanowi zachętę dla decydentów politycznych do ustalenia stawki podatkowej, która maksymalizuje przychody, a nie wyższej stawki podatkowej, która mogłaby zmniejszyć konsumpcję.
